Op 30 mei 1965 werd de jaarlijkse Ronde van Peize verreden. Voor de Warffumer wielrenners Bé Duit (zie foto) en Evert Broekstra werd het een succesvolle dag. De zestienjarige Duit won de twintig kilometer voor aspiranten, terwijl Evert Broekstra (19) de strijd bij de nieuwelingen na zeventig kilometer in een sterke eindsprint in zijn voordeel besliste. Een dubbele wieleroverwinning voor Warffum in Peize.
‘s
Ochtends hadden de neven Duit en Broekstra de afstand van hun woonplaats Warffum
naar Peize – een kilometer of veertig – samen per fiets afgelegd. Volgens het Nieuwsblad
van het Noorden van de volgende dag reed Duit daarna met groot gemak zijn twintig
wedstrijdkilometers en won hij op zijn slofjes. Broekstra bestond het volgens de
krant om na een valpartij in het begin van de koers zijn zeventig rondjes te
draaien en eveneens te winnen.
Na
afloop reden de twee per fiets (weer veertig kilometers) terug naar Warffum. “Wie
zijn deze knapen?” Het Nieuwsblad stelde de vraag en gaf zelf het antwoord:
“Natuurlijk, dat zijn Bé Duit en Evert Broekstra.” Voor Broekstra was het al de
vijfde zege van het seizoen. Het seizoen ervoor won hij twintig koersen in
Noord-Nederland. In hetzelfde fietsjaar 1965 werd Broekstra vijftiende op het
NK voor nieuwelingen in Zandvoort. Na 178 wedstrijdkilometers stapte hij op de
fiets terug naar Warffum, vertelde hij me door de telefoon. Kort daarop
moest Broekstra in militaire dienst. Het betekende het einde van zijn
wielerloopbaan, omdat hij in dienst, ondanks allerlei beloften, geen trainingsfaciliteiten
kreeg. In 1968 verhuisde Broekstra voor de liefde naar Zwitserland.
Bé
Duit reed van 1963 tot 1980 goed mee in het wielerpeloton. In die tijd behaalde
hij ruim honderd overwinningen, zowel in Nederland als in het buitenland. In
1976 werd Duit in Kloosterburen noordelijk kampioen bij de amateurs. In
datzelfde jaar werd hij tweede in de Ronde van Warffum, achter Anne Koster uit
Leeuwarden. Duit wilde vlammen in zijn voormalige woonplaats, maar kwam aan de eindstreep een banddikte tekort voor de overwinning.
Erik
de Graaf
Dit stukje schreef ik ooit voor de dorpssite van Warffum. Daar is het inmiddels niet meer te lezen.