Zo vader, zo zoon

Anderhalve week geleden overleed NRCV-presentator Gerard van den Berg op 76-jarige leeftijd. “Hij had mijn vader kunnen zijn”, dacht ik als ik hem wel eens bij Zo vader, zo zoon zag. Begin jaren vijftig had hij een oogje op mijn moeder.

Ze waren ergens in het begin van de jaren vijftig elkaars tegenspelers in een toneelstuk van de Christelijke Jonge Mannen Vereniging (CJMV) in Vlaardingen. “Waarvoor leven wij?”, heette het stuk. Gerard zag wel wat in mijn moeder, maar die zag hem op haar beurt niet helemaal zitten. Gelukkig voor haar viel Gerard na drie of vier repetities uit, omdat hij in Utrecht “voor dominee ging leren”.

Door Gerards vertrek kreeg mijn moeder een andere tegenspeler. “Nou, daar schiet ik niet veel mee op”, zei mijn moeder tegen de regisseur toen ze hoorde wie de vervanger werd. Maar die Kees de Graaf bleek toch wel mee te vallen. In ieder geval zijn ze nog steeds bij elkaar.

Erik de Graaf