Ook voor mij. Nou ja? Op 10 januari 1963 werd ik vijf jaar. Als grote cadeau kreeg ik een mooie rode skelter met nummer 3, waarmee ik maandenlang alleen binnenshuis en over de galerij van onze jaren ’60-flat kon rijden. Altijd met de handrem erop. De buren mochten er geen last van krijgen, vond mijn moeder. Buiten was het te koud. De sneeuw wilde maar niet wijken. En de galerij was smal. Op mijn linkerhand is nog altijd een lidteken zichtbaar, dat ontstond toen ik bekneld raakte tussen mijn skelter en de spijltjes van het hek.
Pas in maart kon ik eindelijk op mijn skelter de wijde wereld in. Onder begeleiding van mijn vader reed ik onze woning uit de galerij op, na twintig meter het trappenhuis in om daar achteruit de lift in te steken. Van de tweede verdieping moesten we naar de begane grond. De adrenaline schoot door mijn vijfjarige lijf. Beneden aangekomen opende mijn vader de liftdeur. Op volle kracht spoot ik naar voren… Dwars door een draadglazen ruit in de centrale hal van het flatgebouw. Mijn vader kon er wel om lachen. De huismeester vond het niet leuk.
Erik de Graaf
Beste sneef,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst van harte gefeliciteerd met je eigen persoonlijk nieuwe jaar! Met terugwerkende kracht natuurlijk ook voor jullie allemaal de beste wensen voor het algemeen openbare nieuwjaar dat ons allen weer getroffen heeft.
Tja, het blijft ook in 2010 nog steeds afzien, biojvoorbeeld als ik probeer jou te bellen met de felicitaties. Nu probeer ik het eens via dit kanaal en hoop dat ze je bereiken.
Kunnen jullie het nog een beetje warm stoken, of moet je asl aan evacuatie naar zuidelijker streken gaan denken? Zo nodig hebben we nog steeds logeerruimte, als jullie allemaal komen is het meteen wat knusser en warmer dat zoals toen je naar het archief in Den Haag ging.
Een hartelijke groet van José en Arjen