Op zaterdag 17 juli 1971 loste Jan Wolkers Godfried Bomans af als “schipbreukeling” op het onbewoonde eiland Rottumerplaat. Wolkers had het er vanaf het eerste moment naar zijn zin en was een en al activiteit. Hij bouwde aan zijn symbolische hek rond het eiland met een bordje "Wolkers: 2x bellen". Toen zijn proviandkist te water raakte besloot hij te leven van wat het eiland en de zee hem bood: garnalen, paling, wier, e.d.Wolkers spalkte een gebroken pootje van een scholekster. Hij verkende het kadaver van een zwangere zeehond en verzorgde een uitgeputte jonge zeehond. Op donderdag werd het dier opgehaald door een helikopter van de luchtmacht en naar een opvangcentrum op Texel gebracht. "De defensiekosten zijn veel te hoog", oreerde Wolkers, "maar dat mag zo blijven als we het leger omturnen. Stel je voor: de vijand valt binnen en er wordt niet teruggeschoten. Het hele leger is bezig met het redden van jonge zeehondjes".
Op 24 juli 1971 wachtten honderden mensen Wolkers op toen hij als passagier van de UQ 10 (uit Usquert) van garnalenvisser Klaas Meijer terugkeerde in de haven van Noordpolderzijl. En Wolkers maakte er zijn eigen showtje van. "Het is een schande", vond hij, "dat Klaas Meijer zijn schip moet verkopen, omdat de Waddenzee vervuilt”.
Als dank voor de overtocht wilde Wolkers de schipper zijn beeldje van Beethoven schenken, dat boven Wolkers’ “voordeur” op Rottumerplaat had gestaan (zie foto). In alle drukte gaf hij zijn Beethoven per ongeluk aan Klaas Meijers tweelingbroer. Driekwart jaar later maakte Wolkers zijn vergissing goed. In een briefje kondigde hij Meijer aan een zelfgemaakte tekening van het eiland toe te sturen, samen het Dagboek van Rottumerplaat, “waar wel enkele woordjes gewijd zijn aan die machtige juliochtend op de Waddenzee”. Klaas’ zoon Siewert publiceerde het briefje vorig jaar in een boek over Noordpolderzijl.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten