Tussen Baflo en Usquert

“Waar woon je?”
“In Warffum”.
“Waar zeg je?”
“In Warffum”.
“Waar ligt dat nou weer?”
“Oh, tussen Baflo en Usquert”.

Het is een regelmatig voorkomend gesprek over mijn woonplaats, dat de geïnteresseerde vragenstellers tot nu toe niets verder hielp. Maar vanaf gisteravond is Baflo een bekende plaats. Helaas!

Erik de Graaf

Stasi jatte grafmonument

Dertig jaar geleden, op 12 april 1981, kwam Matthias Domaschk in een Stasigevangenis in het Oost-Duitse Gera om het leven. Nog geen 24 jaar oud. Twee dagen eerder was Matz, zoals hij door vrienden genoemd werd, met een vriend vanuit Jena met de trein naar Berlijn vertrokken. Doel was een verjaardagsfeestje, maar tot zijn dodelijke pech vond dat weekend ook het Tiende Partijcongres van de Sozialistische Einheitspartei Deutschland (SED) in de hoofdstad plaats.

Uit angst voor verstoring van het partijcongres werden Matz en Blase door de Stasi uit de trein gehaald en voor verhoor naar Gera overgebracht. Daar stierf hij na urenlange verhoren onder nog steeds niet opgehelderde omstandigheden. Maar de Stasi had duidelijk iets te verbergen. Snel en stiekem moest Matz in april 1981 worden begraven. Dankzij een zich per ongeluk versprekende buurvrouw kwamen zijn vrienden erachter dat Matz dood was, zodat er toch enkele tientallen vrienden op zijn begrafenis aanwezig waren. Een paar dagen later zouden het er zeker honderden zijn geweest.


Op zijn eerste sterfdag in april 1982 plaatsten zijn vrienden een beeld van de kunstenaar Michael Blumhagen op Mats’ graf. Vier dagen later werd het beeld in een “Nacht und Nebel”-actie door de Stasi weggehaald. Roland Jahn, tegenwoordig opperbeheerder van de Stasi-archieven, fotografeerde die Stasi-actie heimelijk vanuit de bosjes in een tuin naast de begraafplaats. Het beeld is nooit meer teruggevonden.

Door de dood van Matz radicaliseerde de vredesbeweging in het Oost-Duitse Jena. Hij was er nooit meer bij, maar toch altijd voelbaar aanwezig. Vandaag is Matz dertig jaar dood. De hele week wordt hij officieel herdacht in Jena. Vanmiddag wordt een nieuwe grafsteen onthuld. De stad Jena heeft zijn graf tot eregraf uitgeroepen.

Erik de Graaf

PS: drie jaar geleden schreef ik ook over Matz

Kolencentrales bij het Wad?

Vandaag werd bekend dat NUON heeft besloten de energiecentrale in de Eemshaven niet op kolen te laten draaien, maar tot 2020 op aardgas. En dat is al een stuk frisser dan kolen. Da’s mooi. De eerste slag is gewonnen.

NUON geeft de hoge kolenprijzen van dit moment aan als belangrijke reden voor de stopzetting van de kolenplannen, maar zeker hebben de voortdurende procedures van de milieu- en natuurbeweging tegen de kolencentrales aan de Waddenkust een rol gespeeld.

Nu RWE/Essent nog! De smerigste van de twee geplande kolencentrales in de Eemshaven aan het Wad gaat namelijk “voorlopig” nog wel door (zie foto). Laten we de veranderde plannen van NUON opvatten als stimulans om RWE nog eens stevig onder druk te zetten. Hoe? Door Essent en RWE op te zeggen als energieleverancier bijvoorbeeld.

Of door aanstaande zaterdag 9 april naar het debat over de bouw van de kolencentrales in Appingedam te gaan. Het lijkt nog even ondenkbaar, maar stel je toch een voor dat RWE ook overstag zou gaan... Kolencentrale Wunderland!

Erik de Graaf