Gistermiddag overleed Ypke Gietema, de wethouder van
Ruimtelijke Ordening van Groningen van 1978 tot 1992. Hij gaf Groningen een
ander architectonisch gezicht. Hij werd
bewierookt om zijn ambitieuze bouwplannen en hij werd er tegelijkertijd om gehaat.
In de linkse kringen waarin ik verkeerde moest men niet
veel van de PvdA’er Gietema hebben. Hij was de loopjongen van de
projectontwikkelaars, vond men. Het werd uitgescholden, uitgemaakt voor alles
wat rot en nog beroerder was. Ik vond dat lang niet altijd terecht, ik zag ook
zijn sociale woningbouw. En veel van zijn projecten vond ik wel boeiend. Soms nam
ik me voor hem dat eens te vertellen als ik hem in de Folkingestraat tegenkwam.
Het kwam er nooit van.
Gistermiddag was ik bij de tentoonstelling Nordic Art in het
Groninger Museum, zijn meest bediscussieerde project. Tegenwoordig wordt het volgens
mij door iedere Groninger gekoesterd (als we de bedrijfsvoering even buiten beschouwing
laten). Ik heb er een poosje voor het schilderij Uitgeput uit 1899 van de Deen Hans Andersen Brendekilde gestaan. Een man is dood neergevallen, uitgeput.
Een vrouw schreeuwt het uit van verdriet en onmacht.
Uitgeput was ook Ypke Gietema. Dat was hem aan te zien.
Erik de Graaf
Ik vind de foto die op de website van Noord te zien is inderdaad ontluisterend.
BeantwoordenVerwijderenleuk stukje, Erik, en goed gezien, de parallel met dat schilderij. ik heb Gietema de laatste jaren niet meer geien, maar denk dat hij inderdaad uitgeput was.
BeantwoordenVerwijderenik ben wel bang dat ik je moet teleurstellen. in mijn herinnering wist Gietema heel goed wie hij tegenkwam en was hij in een positie dat iedereen hem groette. en dan groet je toch terug, ook al ken je hem/haar verder niet. het tekent de man.
Wat ontnuchterend, Tjark. Toch groette hij mij ook als ik hem over het hoofd zag. Overigens is er de parallel van de uitputting, maar ook het feit dat het schilderij in "zijn" museum hing.
BeantwoordenVerwijderen