Op 2 februari schreef ik hier dat de kameraden van Die Linke, de nieuwe kracht in de Duitse politiek, het traditioneel moeilijk hebben het de verleden van haar "moederpartij" SED in de DDR. De weigering mee te werken aan een feestje rond het 40-jarig jubileum van Udo Lindenbergs hit Sonderzug nach Pankow kon eventueel nog als lachwekkend of als zielig worden gekenmerkt. Het kan ook erger.
Afgelopen donderdag hield een onlangs in Nedersachsen voor Die Linke gekozen parlementslid in het ARD-programma Panorama een pleidooi om "na de revolutie" de Stasi en Berlijnse Muur in ere te herstellen. Een orgaan als de Stasi is volgens Christel Wegner nodig om te voorkomen dat reactionaire krachten haar staat van binnenuit verzwakken. De Berlijnse Muur en bijbehorend mijnenveld rechtvaardigde mevrouw Wegner als obstakel om West-Duitsers te verhinderen de DDR binnen te dringen om "de Oost-Duitse economie te schaden door de winkels goedkoop leeg te kopen, maar ook om te verhinderen dat bepaalde krachten, die men daar niet wilde hebben, over de grens wandelden".
Het doet sterk denken aan de officiële DDR-propaganda over de "antifaschistischer Schutzwall" (anti-fascistische beschermingsmuur). Westerse veiligheidsdiensten waren zeker actief in het oosten, maar de belangrijkste reden voor de bouw van de Muur in 1961 was toch het voorkomen van een totale leegloop van de DDR naar het westen. Honderdduizenden vluchtelingen, meestal jongeren en vaak hoog opgeleid, hadden het land al verlaten.
Het is diep treurig en kwalijk dat mevrouw Wegner dergelijke onhistorische prietpraat voor een miljoenenpubliek durft te verkondigen. Ook de partijleiding van Die Linke is geschrokken. Met diverse deelstaatverkiezingen voor de deur kan men dit niet waarderen. Toch is dit geen incident. Er zijn talloze schokkende voorbeelden te noemen.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten