Zomer op het Hogeland

“Zes weken naar Warffum aan Zee”, antwoord ik al jaren op de vraag waar ik in de zomervakantie naartoe ga. Afgelopen vrijdag had ik mijn laatste werkdag. ’s Avonds bekeken mijn vrouw en ik de zonsondergang vanuit een hoekje van onze tuin. De wind ruiste door de bomen. De fjordenpaarden in de wei voor ons huis trokken een sprintje, blij dat het even wat koeler was. Duiven koerden dat het een lieve lust was en merels floten het hoogste lied. “Mooi vakantieplekje hebben we weer gevonden”, zei mijn vrouw. “Ja, en weer zonder files”, antwoordde ik. Onze vakantie was begonnen.

We waren niet altijd zo saai. Jarenlang trokken we in juli in een overvolle auto over drukke autowegen naar Duitsland, Italië of Frankrijk, waar de kinderen onze favoriete campings te rustig vonden en wij hun voorkeur te druk. Toen ze vier jaar geleden voor het eerst zonder ouders op reis wilden besloten wij een keer gewoon thuis te blijven. Met tussendoor een weekendje Schier en vele fietstochtjes in de buurt. Dat beviel zo goed dat we in de laatste zomers nauwelijks nog weg zijn geweest. Na een dag of vijf willen we altijd weer naar huis. Hartje zomer is het ook hier op zijn mooist.

Op de eerste vakantiedag fietsten we afgelopen zaterdag door de polders naar de Eemshaven en langs de vergeelde Waddendijk met de wind in de rug terug naar Noordpolderzijl. Twee zeehavens op een dag. Bijzonder eigenlijk, bedacht ik onderweg, dat de gemeente Het Hogeland maar liefst drie zeehavens aan de rand van haar grondgebied heeft. Ook al is Delfzijl het daar niet zo mee eens. De volgende dag besloten we ook maar gelijk naar de derde haven te fietsen. Waar mogelijk langs de buitenkant van de dijk, met zicht op het Wad. We groetten de Wadloper boven Pieterburen en rustten bij de eendenkooi Onrust boven Hornhuizen. Bij de Cleveringsluizen bij Lauwersoog waren we op het uiterste noordwestpuntje van Het Hogeland, op de grens met Friesland. We staarden een poosje over de Waddenzee naar Schiermonnikoog. Toen we weer op de fiets stapten zagen we Otto met zijn fototoestel de dijk beklimmen.

Prettige vakantie!

Erik de Graaf

Otto Kalkhoven fotografeerde het binnenwerk van de R.J. Cleveringsluizen. Alle columns uit de serie vindt u op Op verkenning door Het Hogeland.