Heya Keessie - eindelijk een handtekening

Na bijna veertig jaar heb ik eindelijk een handtekening van Kees Verkerk. Vanaf 1970 woonde ik in Vlaardingen een paar jaar naast de Noorse superstayer Fred Anton Maier. In de Vossiusstraat. Hij op nummer 20, ik ernaast op 22. Hij werkte als sportleraar op het Noorse zeemanscentrum in Rotterdam. Voor mij als jongen van een jaar of veertien was dat een sensatie, vooral als hij een enkele keer in de winter zijn schaatsen onderbond. Vorig jaar heb ik daar een stukje over geschreven.

Lang heb ik de zomerse dag in 1971 of 1972 vervloekt dat ik naar school was gegaan. Achteraf had ik veel liever een keer gespijbeld. Toen ik aan het eind van de middag thuiskwam vertelde mijn vader dat er beroemde schaatsers bij onze buren op bezoek waren geweest. Een deel van de Noorse schaatsploeg. Dag Fornaes, Sten Stensen en nog een paar. Ook Kees Verkerk was van de partij geweest. Hij had zijn Mercedes voor onze garagedeur gezet, waardoor mijn vader niet weg kon. Hij vertelde me dat hij een poosje met hem had staan praten. Zonder een handtekening voor zijn oudste zoon te vragen. Hoe was het mogelijk? Ik heb dat lang heel erg gevonden.

Twee weken geleden stuurde ik een mailtje naar de Noorse camping van Kees Verkerk. Ik vroeg hem of hij zich nog iets kon herinneren van dat bezoek aan Fred Anton Maier in Vlaardingen. Ik vroeg hem verder of hij me aan het adres van mijn oude buurman kon helpen. Ik zou hem graag wat vragen stellen over zijn periode in Vlaardingen.

Vanmiddag trotseerde de postbode de laatste gladheid (dat leek me symbolisch!) om Verkerks antwoord te bezorgen. In een enveloppe zat een ansichtkaart van zijn Noorse camping. “Groeten van”, schreef hij op de voorkant. Met een originele handtekening. Ik spaar ze niet meer zo dan toen ik 14 was, maar toch…. Hartstikke leuk. Op de achterkant stond het telefoonnummer van mijn oude buurman Fred Anton Maier. Ik zal hem binnenkort eens bellen.

Erik de Graaf