Vanaf 1970 had ik een paar jaar een beroemde buurman. Na een imposante schaatsloopbaan werkte de Noorse stayer een paar jaar als sportinstructeur bij het Noorse zeemanscentrum in de Rotterdamse haven.Wonen deed hij met zijn gezin aan de rand van Vlaardingen, in de Vossiusstraat. Hij op nummer 20, ik ernaast op 22. Zijn zoon Sven leerde ons Noorse woorden, waarvan vooral de ‘hestebes’ (of iets dergelijks) altijd is blijven hangen. Paardenpoep was de Nederlandse vertaling. Daar had ik iets aan op latere reizen door Noorwegen.
Eén scene uit de winter van 1971 zal ik nooit vergeten. Het was ijzig koud. Met mijn schoolvrienden schaatste ik al dagen over de sloten in onze nieuwbouwwijk. In wedstrijdjes waren we Kees Verkerk, Ard Schenk of Jan Bols en we dachten dat we knalhard schaatsten. Tot het moment dat buurman Fred Anton zijn noren onderbond.
Er ging een zindering over het ijs. De Europees, wereld- en Olympisch kampioen van 1968 op een Vlaardingse sloot. Tientallen kinderen dromden rond de plek waar de schaatscrack zijn schaatsveters strikte. Eenmaal op het ijs wilden de gedroomde Ard & Keessies achter de echte Fred Anton aan, maar die sloeg onmiddellijk met speels gemak en imposante, krachtige slag een onoverbrugbaar gat met zijn achtervolgers. Nee, we waren nog lang geen schaatskampioenen in de dop. Sterker, we hadden misschien helemaal geen talent.
Erik de Graaf
4 opmerkingen:
Hoi Erik,
Ja dat was wat, die Fred Anton opeens in onze straat. Ik weet nog dat ik aan de deur stond om een foto met handtekening.
Jammer dat ik dat schaatsoptreden van 'm gemist heb.
Dat zoontje van 'm vond ik trouwens maar een eigenwijs kereltje.
Egbert
Mooi stukje over Fred Anton Maier. Ik vond hem in bij het EK in 1966 al een geweldig sympatieke en goede schaatser. Op 7 januari 1968 zat ik op de overdekte tribune in Deventer en zag met vader en broer dat Fred Anton het wereldrecord op de 5000meter verbeterde. Wat een zindering ging er door het stadion ! En wat gunde iedereen het Fred Anton.
Maar ik heb nooit geweten dat hij een tijd in Nederland gewoond heeft.
Leendert
Hallo Erik,
Fred Anton Maier is ook mijn buurman geweest in de Vossiusstraat. Ik heb van 1967 tot 1970 op nummer 22 gewoond. Toen hij er kwam wonen dacht ik in mijn onnozelheid dat ze wel een hekel zouden hebben aan al die mensen die een handtekening wilden hebben. Maar daar had hij geen enkel probleem mee.
Wat het zoontje betreft, heb ik dezelfde herinneringen als Egbert.
Er woonden trouwens nog meer Noren van het consulaat in onze straat, op nr 18 of nr 14.
Helaas ben ik al mijn foto's uit die tijd kwijt geraakt.
Albert
Tjonge zoek ik eerst mijn neef Rudie Liebrechts, vind ik Fred Anton M (ik heb nog ergens een foto met handtekening) maar lees ik ook over Erik de Graaf. Erik woonde naast mij in een andere portiek maar wel naast elkaar op 3 hoog. De tijd van Lego en bordjebal is al een poosje voorbij maar als je nog eens wat graaf werk gat doen ben ik erg benieuwd naar die andere Noor zijn zoon. Hij woonde op het hoekje van de van bearlestraat en de Vossiusstraat wat ik nog wel weet is dat hij Arne heet maar allang weer is verhuisd naar Noorwegen. Goed als je van graafwerk houdt Erik graaf maar eens en ik hoor het graag. Van ons bestaat er ook nog een foto op schaatsen ergens op de tankval.
Groeten Richard Kuipers (1963)
Woonende op 224 van B str
Een reactie posten