Elk jaar vertelt mijn vader het verhaal opnieuw. Gisteravond waarschijnlijk voor de zesenvijftigste keer.
Op de avond van de negende januari waren mijn aanstaande ouders nog
naar een verjaardagsfeestje geweest. Rond middernacht begonnen de weeën. Kort
na drieën besloot mijn vader de verloskundige te gaan halen. Op de fiets trapte
hij van Vlaardingen naar Schiedam. Met een harde, gure wind in de rug. In
Schiedam belde hij de verloskundige uit bed. Het duurde even voor ze klaar was
voor vertrek naar de spoedklus. In omgekeerde richting fietsten zij terug naar
Vlaardingen, nu met een harde tegenwind.
In de Sweelinckstraat naderde de ontknoping. Bovenbuurvrouw Van Stein
was om twee uur ter assistentie de trap afgedaald. “Pffff, pffff”, deed mijn moeder.
“Och meid”, stelde vrouw Van Stein haar gerust, “het komt goed.
Het hele Franse leger is er gekomen”. ‘s Ochtends om half vijf was zij de
eerste die mij trots in de armen nam, terwijl mijn vader met de verloskundige op de
Schiedamsedijk tegen de wind in fietste.
Erik de Graaf
1 opmerking:
Gefeliciteerd nog! Over dat Franse leger gesproken, was dat in- of exclusief het Vreemdelingenlegioen?
Een reactie posten