In twee groepen wandelden
we afgelopen zaterdag onder leiding van de boswachters van Staatsbosbeheer door
het Nationaal Park Lauwersmeer. Eerst voetje voor voetje om aan de duisternis
te wennen, maar met vaste tred toen de ogen wat aan de duisternis gewend raakten.
Na een half uur liep iedereen zelfs met een hand voor de ogen om niet verblind
te worden door het felle maanlicht. Het was de Nacht van de Nacht. Jaarlijks
wordt eind oktober aandacht besteed aan het belang van duisternis voor mens en
dier. En aan de schoonheid ervan, want een sterrenhemel wordt imposanter naarmate
de nacht donkerder is. We hadden geluk. Donkere wolken en een heldere hemel
wisselden elkaar in snel tempo af.
Echte duisternis is zeldzaam
in het dichtbevolkte Nederland. Ons land is zelfs een van de landen met de
meeste lichtvervuiling. Groningen springt er wat beter uit. Volgens recent
onderzoek staan we tweede in de eredivisie van provincies met de minste lichtvervuiling.
Na Drenthe, maar voor de rest van Nederland. We moeten wel oppassen, want de
achtervolgers Friesland en Flevoland hijgen ons in de nek.
Ook binnen Groningen zijn
er grote verschillen. Op een kaartje zag ik de stad Groningen en vooral Hoogezand
als hel verlichte plekken. Naar het noorden en het oosten van de provincie toe
wordt het aan de randen van de provincie steeds donkerder, met uitzondering van
een straal rond de industriegebieden bij Delfzijl en in de Eemshaven. De grootste
donkere plek van de provincie vond ik in Het Hogeland, ten noorden van de N361 aan
het Wad. Grofweg van Baflo tot aan Hornhuizen. Ook in het Nationaal Park
Lauwersmeer, p de bodem van de voormalige Lauwerszee, heerst nog duisternis.
Niet voor niets werd dat gebied twee jaar geleden uitgeroepen tot Dark Sky Park.
Als tweede in Nederland, na de Boschplaat op Terschelling.
Rust en ruimte zijn grote kwaliteiten
van Het Hogeland. De duisternis hoort daar zeker bij. Kunstlicht is nuttig,
maar overbodig licht is storend. Daarover was iedereen het na afloop van de
nachtwandeling eens bij de chocolademelk in het Activiteitencentrum van
Staatsbosbeheer.
Erik de Graaf
1 opmerking:
Mooi verhaal en iets om over na te denken. Zelf woonachtig in een bosrijke omgeving en ik geniet telkens weer van de rust en stilte als ik mijn dagelijkse avondwandeling maak.
Een reactie posten