We woonden in Vlaardingen-West, maar trokken allebei naar het oosten. Mijn oude buurjongen, met wie ik 35 jaar geleden naar concerten van Genesis of Led Zeppelin ging, schrijft tegenwoordig prachtig over zijn reizen naar Rusland en de oude Sovjetunie.
Het verhaal over tante Tonja in Odessa wil ik niemand onthouden. Hoe ze onschuldig in Stalins goelag verzeild raakte en een dikke halve eeuw later de eindjes aan elkaar knoopte door borrelglaasjes te beschilderen. Prachtig verhaal, Egbert.
Voor wie benieuwd is: lees eerst deel 1, daarna deel 2.
Erik de Graaf
2 opmerkingen:
Een mooi en verdrietig verhaal.
Het is goed om te weten dat iedereen ver weg en dichtbij aardige mensen kan ontmoeten.
Vriendelijke groet uit Amsterdam-ZuidOost
Zie ik opeens bezoekers langskomen via jouw weblog...
Je moet aardig wat lezers hebben.
Wat ik nog onvermeld heb gelaten: de avond na de eerste ontmoeting heb ik allerlei details van haar verhaal opgeschreven. Over haar moeder, over het kamp ...
In Nederland heb ik dat papier weggelegd in een la, met het idee: daar moet ik ooit eens over schrijven. Vorige week deed ik de la open en ... weg! Tot mijn schrik en schande. En geen idee waar ik moet zoeken.
Een reactie posten