Michail Gorbatjov, Bärbel Bohley, Vaclav Havel en Peter Gabriel kregen in de afgelopen jaren de Quadriga-prijs, die sinds 2003 jaarlijks op de Tag der deutschen Einheit, de derde oktober, wordt uitgereikt aan personen of groepen uit de politiek, de economie en de cultuur, die zich voor verandering, vernieuwing en „Pioniergeist“ hebben ingezet.
Okay. Logische prijswinnaars, denk ik dan. Maar de jury maakt ook weleens minder gelukkige keuzes. Boris Tadic bijvoorbeeld, de Servische president, heeft mij nog niet van de vereiste kenmerken overtuigd. Of de Griekse president Papandreou, die de Quadriga vorig jaar ontving voor de herstructurering van de financiële politiek en de voorkoming van een „staatsbankroet“. Tja, ongelukkig gekozen. In ieder geval met de kennis van nu.
Deze week is Vladimir Poetin genomineerd voor de ereprijs. Kabaal was het gevolg in Duitsland. Een slag in het gezicht van mensenrechtenactivisten, werd het genoemd. De voorzitter van de Duitse Groenen stapte uit de jury en noemde Poetin een „foute prijswinnaar“. Voormalige winnaars als Bohley en Havel draaiden zich om in hun graven.
Poetin veranderend? Vernieuwend? Een pionier? Eerder een restaurator van het stalinisme in een andere jas. Hij zette de democratie naar zijn autocratische hand, hinderde de pers en de rechtspraak en zette „zijn KGB“ (hij was ooit KGB-chef) in de economie in. Democratie, mensenrechten en humaniteit moet je bij Poetin niet zoeken. Inderdaad een fout signaal om hem met een prijs van de Duitse eenheid te eren.
Erik de Graaf
2 opmerkingen:
Opnieuw helemaal mijn mening. Maar Vaclav Havel draaide zich om in zijn virtuele graf, mag ik hopen. De man leeft toch nog...?
Tja, domme fout. Maar misschien heeft het toch geholpen, want de prijs wordt dit jaar niet uitgereikt:-)
Een reactie posten