Voor Blad voor Noord-Groningen tekende ik het onderstaande verhaal over de bevrijding van Uithuizen op uit de monden van de gebroeders Henk en Frits Middendorp:
"Ongeveer
veertien dagen voor de bevrijding verschansten de Duitsers zich in onze
boerderij tussen Lage van de Weg en Uithuizen. Blijkbaar woonden we strategisch
gunstig. Ze hadden hun wapens en munitie in ons washok in de schuur opgeslagen.
Ze sliepen in de koestal, vlak achter de koeien was het warm.
Het was
vrijdag 20 april 1945, mooi weer. Onze moeder had ’s morgens wasgoed aan de
lijn gehangen. Tegen half negen hoorden wij dof gerommel: de tanks kwamen uit
Usquert. Wij wisten eerst niet wat het was. Even later kwam koppelbaas Douwe
Pol uit Lage van de Weg fietsen: “Jullie moeten zorgen dat je weg komt”, riep
hij tegen ons, “de tanks komen er aan”. Moeder haalde nog gauw de was van de
lijn; één onderbroek vergat ze. Ze legde het op een stapeltje op het gaskastje.
Toen zijn wij allemaal, onze ouders en zeven kinderen, vier evacuees en de
melkknecht Jan Brugge in de rommelsloot achter het erf gekropen.
Het wachten
begon. De Canadese tanks waren intussen aangekomen en hadden met vijf tanks bij
Bovenhuizen stelling genomen. Het duurde niet lang of de kogels floten over ons
heen. Onze jongste broer lag bij moeder op schoot te huilen. Jan Brugge zette
een emmer zonder bodem op zijn hoofd.
De Duitsers
hebben ongeveer twee uur weerstand geboden. Toen zijn ze er vandoor gegaan. Door
het land en de polder zijn ze naar de zeedijk gevlucht. Onze vader is met drie
Canadezen en iemand van de ondergrondse de boerderij ingegaan. Daar troffen ze
op twee plekken brand aan. Ook het wasgoed op het gaskastje brandde. Ze waren
er net op tijd bij om een gasexplosie te voorkomen. Aan de waslijn hing nog
mijn onderbroek. Eerst schoten de Canadezen meerdere keren door mijn onderbroek
en daarna schoten ze de waslijn kapot. Mijn onderbroek is een tijdje als
“kogelbroek” door het leven gegaan.
Toen het
sein veilig was gegeven, kropen we uit de sloot om naar de Shermantanks te gaan
kijken. Een tijdje later reden ze door naar het dorp".
2 opmerkingen:
Ja, mijn ervaring niet helemaal het zelfde maar wel het aankomen van de tanks kunnen waar nemen over het vlakke land van Andel richting Warffum. waar ik de Duitser het hotel (spar) uit hielp en de volgende dag de Canadezen hielp in zelfde hotel te trekken. Ik mocht zelf in de kantine komen (schuur naast het hotel.) delavalette668@comcast.net
Een interessant verslag. Min of meer het zelfde mee gemaakt tijdens de bevrijding van Warffum.
Een reactie posten