Een jaar geleden overleed Jan Wolkers. Vele herinneringen worden weer aan hem opgehaald. In Warffum en omgeving is hij nauw verbonden met de herinnering aan zijn week op het onbewoonde waddeneiland Rottumerplaat in 1971. Eerst bivakkeerde Godfried Bomans een week op Plaat, daarna was het de beurt aan Wolkers.Voor Bomans was het afzien in de verlaten waddennatuur. Op zaterdag 17 juli 1971 was hij dan ook dolgelukkig door Wolkers te worden afgelost. Wolkers had het er vanaf het eerste moment naar zijn zin. Waar Bomans gek werd van de krijsende meeuwen was hij er al snel aan gewend. Het natuurmens was een en al activiteit. Hij bouwde aan zijn symbolische hek rond het eiland met het bekende bordje "Wolkers: 2x bellen". Toen zijn proviandkist te water raakte besloot hij te leven van wat het eiland en de zee hem bood: garnalen, paling, wier, e.d. Ondertussen spalkte een gebroken pootje van een scholekster. Hij verkende het kadaver van een zwangere zeehond en verzorgde een uitgeputte jonge zeehond. Op donderdag werd het dier opgehaald door een helikopter van de luchtmacht en naar een opvangcentrum op Texel gebracht. "De defensiekosten zijn veel te hoog", oreerde Wolkers, "maar dat mag zo blijven als we het leger omturnen. Stel je voor: de vijand valt binnen en er wordt niet teruggeschoten. Het hele leger is bezig met het redden van jonge zeehondjes".
Een keer per dag deed Wolkers in geuren en kleuren verslag van zijn belevenissen aan Willem Ruis, die vanuit Hotel de Breedenborg bij Warffum twee weken lang het radioprogramma "Alleen op een eiland" presenteerde. In de eerste week was het programma vrij saai, maar met Wolkers leefde het op. Het luisterpubliek smulde. Ook het Nieuwsblad van het Noorden hield de wederwaardigheden van Wolkers goed in de gaten. "Jan Wolkers heeft het druk op Rottumerplaat", kopte de krant al bij de eerste de beste gelegenheid. En later: "Wolkers opereert dode zeehond" of "Jan Wolkers als eenzame wonderdokter".
Op de maandag na het avontuur kopte de krant: "Hoe de grote dierenvriend weer tot ons kwam". Honderden mensen stonden volgens het Nieuwsblad de UQ 10 van garnalenvisser Klaas Meijer op te wachten in de haven van Noordpolderzijl. En Wolkers maakte er zijn showtje van. "Het is een schande", vond hij, "dat Klaas Meijer zijn schip moet verkopen, omdat de Waddenzee vervuilt".
Een mooie herinnering. Wandelend op de dijk zag ik Rottumerplaat vanochtend in de verte liggen. Als je goed luistert hoor je de meeuwen nog krijsen.
Erik de Graaf
1 opmerking:
In de eerste week was het programma vrij saai, schrijft u, maar ik heb dat in 1971 heel anders ervaren. Ik was toen 21 en veel meer een Wolkersfan dan een Bomansfan, maar toch was het Bomans die mij en anderen veel meer boeide dan Wolkers. Het was juist die onhandigheid die indruk maakte ! Je kon horen dat hij het moeilijk had en zwaar met zichzelf in de knoei zat. Wolkers genoot volop, zeker, maar dat wisten we al tevoren en daar zat dus geen element van verrassing meer bij. Maar Bomans... hoe zou het vandaag toch weer met hem gaan, zeiden we toen tegen elkaar, zou hij het redden... daar zat spanning in.
Een reactie posten