Nozems in Amsterdam, in 1955 gefotografeerd door Ed van der Elsken. Tuig vond men het indertijd. Vetkuiven met brommers. Onaangepast.Onlangs moest mijn zoon zijn pet op school inleveren. Omdat hij hem “bij herhaling” niet had afgedaan bij het betreden van de school. De pet moest een poosje bij de coördinator in de kast blijven. Mijn zoon voelde zich van zijn “image” beroofd. Voelde zich onbegrepen.
Ik heb hem deze foto van Van der Elsken laten zien. Kijk, zei ik, vetkuiven, nozems. Zonder pet. En zie je wat die oudere mannen op hun hoofd hadden die het tafereel met minachtig van een afstandje bekeken? ... een pet.
Het onbegrip is van alle tijden. De hoofddeksels wisselen van generatie.
Erik de Graaf
1 opmerking:
Op alle scholen moet ik aan deze onzin meedoen.
I.p.v. met de lesstof bezig zijn gaat alle tijd verloren met de discussie over de "pet".
Het gaat feitelijk om het oogcontact.
Maar ja dan wordt het weer een ellenlange discussie.
Pet, capuchon, hoofddeksel ...
Het blijft gezeur door alle tijden.
Bij het opstellen van de schoolregels verdwijnt bij al het personeel het besef van de eigen jeugd.
Alsof 's morgens bij het binnenkomen plotseling de ouderdom en vergrijzing toeslaat.
Vriendelijke groet.
Een reactie posten