Het blijft in Nederland een moeizame discussie. Begint de onafhankelijkheid van Indonesië met de onafhankelijkheidsverklaring op 17 augustus 1945 of pas vier geweldadige oorlogsjaren later met de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949?
Van tijd tot tijd wordt een moedige poging gedaan de politieke en psychologische kluwen voorgoed te ontwarren. Voor het laatst eind december 2009, toen 22 schrijvers, historici en andere weldenkenden in NRC Handelsblad pleitten voor de definitieve erkenning van 17 augustus 1945 als begindatum van de Indonesische onafhankelijkheid..
Vandaag is (of bijna: was) het 17 augustus. De door Soekarno en Hatta uitgeroepen Republik Indonesia is 65 jaar oud, maar ik heb nog niets over gezien, gehoord of gelezen over de onafhankelijkheidsdag in Indonesië, laat staan over de erkenning van de proclamatie van 1945 als politiek feit. Blijkbaar ligt dat zo kort na de indrukwekkende herdenking van de Japanse capitulatie van eergisteren, te gevoelig.
Toch zijn de Japanse capitulatie van 15 augustus en de onafhankelijkheidsverklaring van 17 augustus onlosmakelijk met elkaar verbonden. De discussie over erkenning van 17 augustus 1945 zou ook een eerlijk en logisch gevolg zijn op de herdenking van de slachtoffers in Indië. Zo'n eerlijkheid is Nederland ook aan zichzelf verplicht.
Op de valreep van de 17e augustus wijs ik nog een terug naar twee blogs van 23 december en 27 december 2009.
Erik de Graaf
2 opmerkingen:
Je kunt je wel onafhankelijk verklaren, maar als niemand dat erkent is er weinig te vieren. Zie bijvoorbeeld de Molukkers.
Overigens staat in je tekst:
"afhankelijkheidsverklaring"
Foutje, dunkt me.
Inderdaad een foutje. Bedankt. Bij deze is het land ook in mijn stukkie op 17 augustus 1945 onafhankelijk.
Een reactie posten