De Taliban claimt de bermbom in Uruzgan als een gerichte aanslag op de zoon van generaal Van Uhm. Logisch, zelfs als ze vantevoren niets hadden geweten van de militaire aanwezigheid van Dennis van Uhm. Of de Taliban werkelijk op de hoogte was blijft onduidelijk. De Nederlandse pers wist het wel en was door Defensie verzocht er niet over te berichten.
De discussie ging gisteren over de vraag of het verstandig was om de zoon van de hoogste militair naar Uruzgan uit te zenden. Uit angst voor een "Prince Harry-effect". Daar bovenop verbaas ik me als ik lees dat juist Dennis van Uhm in een open, ongepantserde terreinwagen zat op het moment van de aanslag. Blijkbaar was men zich er in Uruzgan zelf helemaal niet van bewust een "Harry" in de gelederen te hebben. Zou het niet voor de hand hebben gelegen om een dag na de commandantenwissel iedereen, dus ook zoon Dennis, gepantserd te vervoeren?
Minister van Middelkoop heeft generaal geadviseerd zich eerst op zijn persoonlijke omstandigheden te richten. Volledig terecht. Het volgende advies zou moeten zijn zich als commandant van de troepen in Uruzgan terug te trekken. Een commandant met persoonlijk oorlogsleed kan en mag niet meer de eindverantwoordelijkheid voor de troepen in Uruzgan dragen. Elke militaire ontwikkeling zal voortaan in de context van de gesneuvelde generaalszoon worden geplaatst. En vooral de tegenslagen. Generaal Van Uhm moet een commandant voor één dag blijven.
Nog beter zou het zijn als de minister eens goed zou overwegen wat we nu eigenlijk doen in Uruzgan. Misschien beseft hij dan dat het beter is niet alleen de commandant, maar alle troepen zo spoedig mogelijk uit Afghanistan terug te trekken.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten