Dubrovnik is werkelijk een prachtige stad. Zondag wandelden we over de stadsmuur rond de oude stad en struinden we en poosje door de middeleeuwse straatjes. Piekfijn in orde.
Onwillekeurig gaan mijn herinneringen op zo’n dag toch terug naar de gruwelijke gevechten in Dubrovnik in oktober 1991 en erna. Geen steen leek op de andere te blijven staan. Mijn reisgids gaf aan dat ruim de helft van de gebouwen in de stad zwaar beschadigd was.
Er zijn op een toeristisch bezoek van een dag aan Dubrovnik nauwelijks verwijzingen naar die rampzalige periode te ontdekken. Een enkel kogelgat en een enkele ruïne, maar misschien hadden die niets met de gevechten van toen te maken. Vrijwel alles is zorgvuldig weggepoetst, alsof het allemaal niet gebeurd is.
Alleen de felrode dakpannen in de oude stad vertellen hun verhaal. De oude pannen werden in de oorlog van de daken geschoten, zoals ik nog eens op een youtube-filmpje zag. De dakpannenindustrie heeft sindsdien goede zaken gedaan. De rode dakpannen van Dubrovnik houden op een indirecte wijze herinnering aan de beschietingen levend. Piekfijn, maar net iets té.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten