Dresden in februari 1945

In de nacht van 13 op 14 februari 1945, 65 jaar geleden, bombardeerden Britse en Amerikaanse geallieerden de Duitse stad Dresden. In twee bommengolven veranderde de stad aan de Elbe in een rokende puinhoop. In de eerste golf werd de stad vernietigd, de tweede golf richtte zich op haar bewoners, die de rivier de Elbe waren ingevlucht.

Er is veel discussie geweest over de achtergronden van het bombardement op Dresden. Was de stad wel een noodzakelijk doelwit? De Russen kwamen al in de buurt en Dresden was vooral een cultuurstad zonder veel militaire doelen. Het bombardement op Dresden wordt niet zelden als geallieerde oorlogsmisdaad beschouwd. Met veel burgerslachtoffers. Schattingen liepen jarenlang uiteen van 25.000 tot 220.000. In 2005 stelde de stad Dresden een commissie van historici in om na te gaan hoeveel mensen werkelijk in de vuurzee om het leven waren gekomen. Na drie jaar onderzoek onderbouwde de commissie dat het er 25.000 moeten zijn geweest. Hogere schattingen kwamen de laatste jaren vooral van extreemrechts.

“De grootste misdaad in de geschiedenis”, zei Schneiderhahn in Het stenen bruidsbed (1959) van Harry Mulisch, dat ik vandaag weer eens tegenkwam in mijn boekenkast. “Tweehonderdvijftigduizend doden in een uur, terwijl de russen al in Bohemen stonden en de oorlog verloren was”. De Amerikaan Norman Corinth, in 1956 op bezoek in Dresden voor een tandartsencongres, was in februari 1945 piloot in de tweede bommengolf en in feite dus oorlogsmisdadiger. De Duitsers als slachtoffers en de geallieerde piloot als dader.

Hoe lastig de discussie over Dresden nog steeds is bleek in het afgelopen weekend. Sinds enkele jaren proberen neo-nazi’s de herdenking van de februarinacht in 1945 naar zich toe te trekken. Gisteren werd hun demonstratie verhinderd door tienduizend tegendemonstranten en de enorme menselijke protestketen van nog eens tienduizend mensen. “De dag moet altijd in de herinnering blijven als de verschrikkelijkste dag in het bestaan van Dresden, maar we moeten ons ook altijd blijven herinneren wie die verrekte oorlog indertijd is begonnen”, sprak de burgemeester tot 15.000 demonstranten met witte rozen.

Erik de Graaf