Een klein half jaar geleden ben ik vijftig geworden. Gelukkig geen pop in de tuin, maar wel een leuk feest met leuke kado’s. Bijzonder was het bord dat ik van Berlijnse vrienden kreeg. Een “wisselbeker”, die ik op een goed moment weer door moest geven aan een verse 50-jarige. Zes “ouwe taaien” uit Berlijn waren me al voorgegaan.In het afgelopen weekend was ik in Keulen, waar mijn vriend Achim Terpe zijn halve eeuw op grootse wijze vierde in het Schokoladenmuseum. Het ideale moment om het bord een nieuwe bestemming te geven. Achim was het per slot van rekening die me in Oost-Berlijn onder de leuke linkse mensen bracht, nadat een eerdere kennismaking met de steile communistische kaders op een studentenreis door de DDR hoogstens tot afkeer had geleid.
Achim was goed op de hoogte van wat er in de oppositie in de DDR afspeelde. Hij nam me mee naar een illegaal huisconcert van de protestzangeres Bettina Wegner, de Oost-Duitse Joan Baez, die al tijden een beroepsverbod had in de DDR. In 1981 vertelde Achim me over zijn angst als soldaat naar Polen te worden gestuurd om Solidarnosc de kop in te drukken. Hij bezwoor me in dat geval te weigeren, met alle gevolgen van dien. Gelukkig hoefden er geen Oost-Duitse soldaten naar Warschau, zoals dertien jaar eerder, in 1968, in Praag wel het geval was. Via Achim rolde ik steeds verder in de Oost-Duitse dissidentenbeweging.
“Alles Gute zum 50. Geburtstag”.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten