Fritz Rodewald en de arrestatie van Ulrike Meinhof

Fritz Rodewald is 69 jaar en woont in Hannover. 37 jaar geleden speelde hij een belangrijke rol in de naoorlogse Duitse geschiedenis en werd zijn leven van de ene op de andere dag compleet op de kop gezet. Bij hem thuis werd op 15 juni 1972 Ulrike Meinhof gearresteerd. Sindsdien wordt Rodewald achtervolgd door die geschiedenis.

Rodewald was begin jaren zeventig leraar op een school in Hannover. Een linkse leraar. Hij zat in het landelijk bestuur van de Duitse onderwijsbond en hielp in zijn vrije tijd Amerikaanse deserteurs ontkomen aan de oorlog in Vietnam. Het was ook de tijd van het opkomende terrorisme van de Baader-Meinhofgroep, die zichzelf Rote Armee Fraktion noemde. De eerste generatie van de RAF was sinds 1970 ondergronds. Tot juni 1972 waren 7 doden en 34 gewonden gevallen. Later volgden er nog meer. Baader en Meinhof zorgden voor enorme discussies in links Duitsland. De meningen liepen uiteen van solidariteit via romantische dromerij tot afkeuring. Rodewald had zich als bestuurslid van de onderwijsbond openlijk van het linkse geweld gedistantieerd.

Op 14 juni 1972 werd Rodewald door een voor hem onbekende vrouw benaderd met de vraag of een man en een vrouw voor een paar nachten konden logeren. Ze zouden de volgende dag om 18 uur komen. Het was voor Rodewald geen vreemde vraag, want de Amerikaanse deserteurs kwamen ook vaak zo bij hem terecht. Rodewalds vriendin was in dit geval wantrouwend en had het gevoel dat hier voor de RAF werd gezocht en die wilde ze niet in haar huis hebben. “Nee”, had Rodewald nog gereageerd. “Die komen niet naar iemand die hun methoden net heeft afgekeurd”. Na een lange nacht met hevige discussies twijfelde Rodewald ook. De volgende dag legde hij zijn probleem aan twee vrienden voor. De politie bellen, was hun advies. Deserteurs helpen aan geweld te ontkomen was OK, maar de RAF koos juist voor geweld, vonden zij. De volgende dag rond 18 uur werden een man en een vrouw gearresteerd. De vrouw bleek later de meest gezochte vrouw van Duitsland, Ulrike Meinhof, te zijn.

Rodewald heeft het geweten. Maandenlang moest hij worden bewaakt, jarenlang was hij dagelijks bang dat zijn auto zou ontploffen. De makkers van Ulrike Meinhof zouden wraak op hem kunnen nemen. Zijn baan als leraar moest hij opgeven, omdat gevreesd werd dat zijn school doelwit van een aanslag kon worden. Zijn relatie liep op de klippen, pas twintig jaar later kwam het weer goed. Nog steeds wordt hij vaak afgeschilderd als de verrader van Ulrike Meinhof. Het is een opmerkelijk verhaal van een onbekend slachtoffer aan de rand van de geschiedenis.

Erik de Graaf