Helmut Kohl is als Einheitskanzler de geschiedenis ingegaan. Het had echter maar weinig gescheeld of hij was had het politieke toneel door een achterdeur verlaten. In 1989 leek het er verdacht veel op dat zijn politieke houdbaarheidsdatum verstreken was. Op de valreep werd hij gered door de Oost-Duitse oppositiebeweging, die de Duitse Eenheid terug op de politieke agenda bracht. Kohl kreeg de Duitse voorelkaar en bleef nog tot 1998 bondskanselier. Ik schreef er in februari al over.
In 1999 kreeg de eenheidskanselier een eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen toebedeeld, dat door Kohls drukke agenda pas in oktober 2000 kon worden uitgereikt. Inmiddels was de voormalige CDU-leider in een Parteispendenaffäre verzeild geraakt. De CDU had buiten regels en controles om miljoenen Duitse marken uit het bedrijfsleven ontvangen. Als voormalig partijchef weigerde Kohl echter de namen te noemen van de gulle gevers. Erewoord, noemde Kohl de reden van zijn zwijgen, hij had stilzwijgen beloofd. Het schandaal bleef grotendeels onopgehelderd, maar is nog steeds niet helemaal afgesloten. Twee maanden geleden startte in Duitsland een proces tegen de wapenhandelaar Karlheinz Schreiber, die met een gift van een miljoen mark aan de CDU in verband wordt gebracht. Hij wordt verdacht van belastingontduiking en bedrog. Wie weet brengt dit proces meer over Kohls “schandaaltje” van 2000 aan het licht.
De affaire leidde in Groningen tot discussies of Kohl nog wel recht had op zijn eredoctoraat. Uiteindelijk werd het toch uitgereikt op 20 oktober 2000 in het Groningse Academiegebouw. Voorafgaand aan de plechtigheid was er een lunch met Helmut Kohl in het Gasuniegebouw, waaraan ik als historicus mocht deelnemen. Tijdens de discussie over het Duitsland sinds de herwonnen straalde de kolos uit de Pfalz groots staatsmanschap uit. Alleen gaf het politiek zwaargewicht me bij kennismaking een gruwelijk slap handje.
Vandaag viert de eenheidskanselier zijn tachtigste verjaardag. De linkse krant Die Tageszeitung prees hem eergisteren de hemel in. Het was 1 april.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten