Vorige week ontving ik een pakje uit mijn geboortestad Vlaardingen. Van Erik aan Erik. Van De Graaf zelfs aan De Graaf. Het bevatte een artistieke interpretatie van het gedicht Herinnering aan Holland (1936) van Hendrik Marsman. Gemaakt door mijn naamgenoot de striptekenaar.Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
Erik de Graaf, mijn naamgenoot dus, wijst er in zijn blog op dat het water zowel aan het slot van Marsmans gedicht als van zijn leven een cruciale rol speelde. Op de vlucht voor de oorlog in juni 1940 verdronk Hendrik Marsman in het Kanaal toen de Berenice, het schip waarop hij van Frankrijk naar Engeland wilde ontkomen, werd getroffen door een Duitse torpedo. Erik de Graaf laat beide verhalen uiteindelijk samenvloeien in water.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten