De Berlijnse Muur heeft veel politieke spanning en menselijke ellende opgeroepen, maar prikkelde ook de fantasie en inspiratie. In 1988 namen de Duits-Duitse popiconen Udo Lindenberg en Nina Hagen samen het nummer Vopo, genoemd naar de Oost-Duitse Volkspolizei. Gehaat was de Vopo en vaak werd ze op de hak genomen. Zo ook in dit duet (beluister youtube, want de fotocollage is niet veel soeps).“Ik woon in Berlijn, vlakbij de Muur”, begint Udo Lindenberg op zijn eigen zwoele en rustige wijze het lied, dat halverwege prachtig overloopt in de rockversie van Nina Hagen. Ze zingen over hun onuitroeibare verlangen om ’s ochtends uit het raam te kijken of hun favoriete grensbewaker, “der Mann meiner Sehnsucht”, dienst heeft.
En ja hoor. Daar staat hij. Trots en stram en met zijn bajonet recht omhoog. Helaas is het slechts een schietgeweer, verzuchten Lindenberg en Hagen en dromen verder dat hij dat schietgeweer wegsmijt en hen liefdevol neemt en in de lippen bijt.
“Oh, du mein suβer kleiner Vopo
mit deinem süβen kleinen Popo
Ich liebe dich ja soso
Ich liebe dich so ... “
Nina Hagen was afkomstig uit de DDR, had in 1974 een hilarische DDR-hit (zie: youtube) en verliet het land in 1977 met haar moeder en diens geliefde Wolf Biermann. Udo Lindenberg is afkomstig uit Gronau, over de grens bij Enschede, maar wilde dolgraag in Oost-Berlijn optreden (zie eerdere blog). Het gezamenlijke nummer Vopo was natuurlijk verboden in de DDR, maar desondanks bekend en populair im Osten. Een klassieker is het echter niet geworden, daarvoor viel de Muur te vroeg.
Erik de Graaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten