De geschiedenis van de sport is de laatste tien jaar volop in ontwikkeling. Vroeger was sport “voor de dommen” en en kon je als hele of halve intellectueel maar beter niet laten merken dat je op zondagavond naar Studio Sport keek of op maandagochtend de sportkrant spelde.
Gelukkig is dat anders geworden door tijdschriften als Hard Gras en televisieprogramma’s als Holland Sport en sinds kort Andere Tijden Sport. Regelmatig bekijk ik de website sportgeschiedenis.nl, waarop liefhebbers van sport en geschiedenis elkaar digitaal ontmoeten om over hun passies te preken. Deze website wil vooral een digitale ontmoetingplaats zijn voor liefhebbers van sport, geschiedenis en de combinaties van die twee.
Ik schreef in de afgelopen jaren ook regelmatig over sport. Over de schoonheid van de sport, over de gekte er omheen, over sport in het verleden en over persoonlijke herinneringen aan sport. Over de working class hero Nobby Stiles bijvoorbeeld, de tandeloze stofzuiger op het middenveld van Manchester United in de jaren zestig. Maar ook over de Feyenoord-verzorger Gerard Meijer en over mijn schaatsende buurman Fred Anton Maier.
Eergisteren ging het nog over de schrijver Albert Camus en zijn voetbalpassie. Dat laatste stukje werd vandaag gepubliceerd op sportgeschiedenis.nl. Werp af en toe een blik op die site.
Erik de Graaf
2 opmerkingen:
- Vroeger was sport “voor de dommen”
Dat zeg je nu wel, maar is dat ook zo? Sport is juist een uitvinding van de Engelse upper class, zo tweede helft negentiende eeuw, en het type van de sportsman was lange tijd een van de mogelijke rolmodellen voor de goed gesitueerde en opgeleide jongeheer. Dom waren die meestal niet, die hadden hun zaakjes door de bank genomen goed voor elkaar.
Er werd ook wel over sport geschreven in de zin dat jij het bedoelt, namelijk (literair-)historisch. Van Nico Scheepmaker staat me bijvoorbeeld bij, dat hij op zo'n manier over sport schreef.
En denk je echt dat intellectuelen niet naar Sport in Beeld keken? :-)
Erik heef gelijk, er is wel degelijk veel veranderd in de houding tegenover sport. Nico Scheepmaker (hij schreef niet alleen over sport, hij vertaalde bijvoorbeeld ook Dr.Zjivago uit het Russisch) was een uitzondering.
Vergelijk het aantal 'serieuze' boeken dat nu verschijnt eens met toen. En Hard Gras in de jaren zeventig... ik kan het me niet voorstellen. En 'En un momento dado' de film over Johan Cruijff, zelfde verhaal.
Hou zou dat trouwens zijn gekomen, die omslag? Wat ligt daaraan ten grondslag?
Terzijde: de kans is groot dat spits Kerzjakov terugkeert naar FC Zenit. Dat gaat een stukje opleveren op mijn weblog! Waarin ik dan citeer uit een mooi boek. :)
Een reactie posten